Bachtiar

Na ruim tien jaar gevangenisstraf waren er nog maar weinig sporen te vinden van het leven en werk van Bachtiar Siagian, filmmaker en leider van de belangrijkste communistische culturele beweging in Indonesië. Desondanks ging Hafiz Rancajale op zoek en samen met collega’s slaagt hij erin Siagans onterecht belasterde verleden te herzien.

In de periode tussen het uitroepen van de onafhankelijkheid en de gebeurtenissen in de herfst van 1965 die leidden tot de vervolging van en vaak ook de moord op linkse en andere van ondermijning betichte mensen, was Bachtiar Siagian een van de beste Indonesische filmmakers. Siagian, een vooraanstaand lid van Indonesiës belangrijkste culturele beweging Lembaga Kebudayaan Rakyat, verdween twaalf jaar achter de tralies en zou nooit meer een film regisseren.

Verwaarlozing en Soeharto’s schrikbewind wisten de meeste sporen van Bachtiar Siagians leven en werk uit. Forum Lenteng-grootheid Hafiz Rancajale wilde weten wat er nog te vinden was. Hij kreeg veel hulp van Siagans dochter en van de overlevenden van de bloedbaden die hem hebben gekend, zoals wijlen Amrus Natalsya

Bachtiar werd hierdoor een gelaagd project: een portret van een baanbrekende filmmaker en een afwijzing van de laster die hem in de officiële geschiedschrijving ten deel viel; een essay over Indonesiës zwartste pagina in de 20ste eeuw en een praktijkles in  historisch onderzoek. Bekijk vooral ook Bachtiars recent herontdekte meesterwerk Turang (1957).

– Olaf Möller

Trailer

• 

• 

•