Moses

Midden jaren 30, toen de nazi's in Centraal-Europa een spoor van vernietiging achterlieten, schreef de in Wenen woonachtige psychoanalist Sigmund Freud zijn laatste werk. Het in 1939 voltooide Der Mann Moses und die monotheistische Religion, vertaald als De man Mozes en de monotheïstische religie, was een onderzoek naar de oorsprong van het monotheïsme. Het boek – dat als controversieel gezien werd vanwege de bewering dat Mozes als Egyptenaar was geboren en niet als Joodse slaaf – vormt de basis van deze fascinerende voordracht annex performancefilm van Jenni en Lauri Luhta.

Het kamerspel van de Finse experimentele beeldende en media- en performancekunstenaars onderzoekt het verband tussen Freud en Mozes aan de hand van een analyse van de psychoanalytische tekst en hun performances. Met hun indrukwekkende performance – Jenni speelt Freud en Lauri Mozes – creëren ze een fictieve dialoog die de grenzen van tijd en ruimte overstijgt. De prachtig geënsceneerde tableaus richten zich op Freuds laatste jaren, waarin hij Oostenrijk en de vervolging ontvluchtte en zich in Londen vestigde, waar ziekte en zijn hoge leeftijd hem parten speelden. Zijn eigen Joodse afkomst zette hem – ondanks zijn fervente atheïsme – aan het denken over de rol die Mozes heeft gespeeld in de geschiedenis van de mensheid. Het resultaat is een film met een tegenwoordig zeldzaam dromerig karakter!

– Vanja Kaludjercic