In 1947 opende het Franco-regime de eerste filmschool in Spanje. De oorspronkelijke naam was Instituto de Investigaciones y Experiencias Cinematográficas (IIEC), maar van 1961 tot de sluiting in 1975 stond hij bekend als Escuela Oficial de Cinematografía (EOC).
Formeel werd de filmschool opgericht om een gestructureerde, professionele filmopleiding aan te kunnen bieden, maar waarschijnlijk wilde de fascistische staat de jonge talenten ook in de gaten houden. Tegen alle verwachtingen in werd het een wereld vol vrijheid en experimenten, volgens velen vooral toen er vanaf 1961 een andere directeur werd aangesteld. José Luis Sáenz de Heredia, die oprichter Victoriano López García verving, was een van de meest complexe en tegenstrijdigste figuren in de franquistische cinema; een ‘officiële’ directeur, maar ook een vrije geest.
In dit verhaal zien we hoe twee generaties genieën tot bloei kwamen op dit instituut, onder López García en Sáenz de Heredia. Om er een paar te noemen: Carlos Saura, Luis García-Berlanga, Jaime Chávarri, Mario Camus, Antonio Mercero en Julio Diamante. De invloed van de school reikte tot ver buiten Spanje, bijvoorbeeld tot in Colombia, waar ex-student Jose María Arzuaga later de mentor van Luis Ospina zou worden.
– Olaf Möller
Film details
- Productieland
- Spanje
- Jaar
- 2023
- Festivaleditie
- IFFR 2024
- Lengte
- 74'
- Medium/Formaat
- DCP
