Failed Emptiness

Van een film met de titel Failed Emptiness verwacht niemand een opbeurende, hoopvolle boodschap. De Finse multimediakunstenaar Mika Taanila ontdoet deze humeurige processie beelden, muziek en tekst op het scherm van elk gevoel van optimisme. Er is een flinterdun verhaal – huiselijke rituelen, een individu dat identiteit zoekt en kwijtraakt in de menigte – maar het plot valt opzettelijk uiteen in een reeks abstracte indrukken. Een apocalyptische sfeer wordt overgebracht op de kijker. De tekst, van dichter Harry Salmenniemi, verschijnt een tijdje in de vorm van tussentitels, maar neemt dan een puur grafische vorm aan, waarbij de opgehoopte betekenissen worden verspreid in de kille wind.

Op technisch gebied is het vernieuwend van Failed Emptiness dat alle beelden zijn gemaakt met een thermische zwart-witcamera, een proces dat warmteniveaus in een lichaam of object omzet in zichtbare tinten op beeld. Filmmakers als Philippe Grandrieux (La vie nouvelle, IFFR 2003) hebben eerder met dit apparaat geëxperimenteerd, maar niemand heeft het tot nu toe zo aangepakt als Taanila. Zijn warmtebeelden geven zelfs het meest alledaagse huishoudelijke apparaat of de op straat rondzwervende voorwerpen een spectrale, buitenaardse aanwezigheid, waardoor menselijke aanwezigheid op een compleet nieuwe manier wordt weergegeven.

– Adrian Martin