Het plattelandsgehucht Hasagawa is een paradijselijke plek om te wonen voor de alleenstaande vader Takumi, die zijn dagen slijt met het hakken van hout, het halen van water uit de put en het helpen van zijn buren, en die nogal eens vergeet zijn dochter van school te halen. Ondanks de sterke gemeenschapszin is het overduidelijk dat dit niet eeuwig kan blijven voortduren. De rust van de bossen, meren en herten is te aantrekkelijk voor stadsmensen, die snakken naar traagheid en ontspanning op gefabriceerde plekken als een glamping, waar twee makelaars uit Tokio plannen voor hebben. De gemeenschap vreest vooral de gevolgen voor hun omgeving.
Hamaguchi Ryusuke’s Evil Does Not Exist begint als een verhaal over een gemeenschap die hun ongerepte omgeving verdedigt tegen een projectontwikkelaar, maar verandert in een herevaluatie van onze prioriteiten in het leven en leidt ons met wisselende stemmingen en perspectieven steeds dieper dit liefelijke oord in. Langzaamaan toont de film flarden van een breder perspectief, terwijl onze nieuwsgierigheid wordt aangewakkerd met details en texturen die de soundtrack van Ishibashi Eiko lijken te verbeelden. En, zoals altijd bij Hamaguchi, is het vertelproces al een genot op zich.