De jonge singer-songwriter Robyn (geweldig gespeeld door Sidney Flanigan uit Eliza Hittmans Never Rarely Sometimes Always, 2020) verruilt haar eentonige leven, dat zich voornamelijk op haar slaapkamer afspeelde, voor een boerencommune in de staat New York. Daar ontmoet ze klusjesman Jake, die haar te hulp schiet wanneer ze door een teek wordt gebeten. De knappe maar gekwelde Jake wordt het middelpunt van haar intense liefde. Ze verstoren al snel het lokale ecosysteem, een maalstroom van verschuivende macht, manipulatie, vriendschap en lust. Dit onder het toeziend oog van Ursula, de oprichter van het ecodorp. Sommige gebeurtenissen voltrekken zich in een vlaag van drugs, met als hoogtepunt een onverwachte ramp die niet zou misstaan in een B-film.
Te midden van alle onzekere bondjes en machtspelletjes biedt muziek Robyn houvast en betekent die uiteindelijk ook haar redding. Net als voorheen op haar oude slaapkamer, maar dan nóg meer, als een soort folk-operaversie van The Wizard of Oz speciaal voor generatie Z. Muziek is niet alleen het onderwerp, maar vormt ook de basis van de structuur van de film, als een klassiek Grieks koor, wat ongetwijfeld voortkomt uit Phoebe Nirs muziektheaterachtergrond. Het resultaat is een originele en pittige interpretatie van het coming-of-age-genre, die ook onderzoekt wat je moet overhebben voor een utopie.