Diabolik

Decennialang is Diabolik – een personage verzonnen door de zussen Giussani in 1962 – een verboden vrucht geweest voor filmmakers en internationale producenten. De rechthebbenden bewaakten de serie met hart en ziel, om te voorkomen dat de wapenfeiten van de beroemdste Italiaanse dief op het witte doek te zien zouden zijn. Deze beschermende houding was een direct gevolg van de film die Mario Bava in 1968 maakte, omdat die de geest van het origineel zou hebben verraden. Uiteindelijk bereikten de Manetti Bros. een doorbraak en verwierven de rechten, met de belofte trouw te blijven aan het origineel.

De verfilming begint bij het derde stripboek in de serie, waarin Eva Kant wordt geïntroduceerd, Diaboliks geliefde en handlanger. Met Eva aan zijn zijde wordt Diabolik een veelzijdig en boeiend personage. Deze meedogenloze crimineel, die dol is op juwelen, is de tegenpool van de moderne striphelden die in populaire films verschijnen. Hij is duisterder dan noir, een figuur schijnbaar ontdaan van zijn menselijkheid, die niet aarzelt een mes te trekken als de situatie daarom vraagt.

Diabolik, een kaskraker in Italië, steekt sterk af tegen Amerikaanse producties door voort te borduren op een ‘old school’ traditie, wat hem tot een parel van de hedendaagse film maakt.

–  Manlio Gomarasca