Cinema bruciato

Filmmaker en IFFR-cultfiguur Clemens Klopfenstein is al een vaste gast op het festival sinds de Hubert Bals-jaren. Dit jaar gaat zijn quasi-autobiografische Cinema bruciato hier in première.

In de film toont Klopfenstein een metaforische renovatie van de bouwval van zijn verleden in en met cinema. Zijn enige gereedschappen zijn zijn computer en bestanden van zijn eigen films, en een scala aan verdwenen en vergeten gezichten en plekken. We volgen Klopfenstein tijdens een supermontage van zijn eigen oeuvre, niet met de gebruikelijke methodes in dit filmgenre, maar eerder met een intieme, indringende zeggingskracht, waarbij vluchtige gebaren een lawine aan onverwachte herinneringen kunnen oproepen.

De digitale wereld roept zijn eigen vorm van melancholie op in een uiterst analoge omgeving, tussen bomen en weiden waar 35 mm en 16 mm zich thuis zouden voelen, als materialen die net zo vergankelijk zijn. Cinema zal niet sterven, maar met de overgang van analoog naar digitaal is er iets onherstelbaar veranderd. Cinema bruciato ruikt er nog naar. 

– Olaf Möller