Tijdens de coronapandemie maakt fotograaf en filmmaker Carel van Hees (2KM2 – het heden van de stad, IFFR 2006) van zijn thuis, de Rotterdamse RVS-flat, noodgedwongen zijn microkosmos. Hij portretteert de inwoners van deze flat, wiens werelden plotseling bestaan uit hun appartementen in dit ooit voor alleenstaande werkende vrouwen bedoelde gebouw, dat ook wel bekendstaat als de Hunkerbunker. Al snel treft hij achter een deur op de tiende etage de 106-jarige Gerarda van Nimwegen, die haar appartement al vijf jaar niet meer heeft verlaten, maar gedurende haar lange leven vele andere crises meemaakte, zoals de Spaanse griep, de armoede tijdens het interbellum en het bombardement op de stad − overigens zonder haar gevoel voor humor te verliezen. Haar leven komt tot stilstand in het appartement waar zij al sinds haar 44e woont. Een liefdevol eerbetoon aan een bijzondere bewoner van de Hunkerbunker.