Dionne Edwards speelfilmdebuut Pretty Red Dress, gesitueerd in een voornamelijk zwarte gemeenschap in South London, is een onderhoudende crowdpleaser die een lofzang is op een warm hart en een open geest.
Travis is net uit de gevangenis; hij probeert zijn goede relatie met partner Candice en puberdochter Kenisha voort te zetten, maar onderhuids broeit het. Elk lid van deze familie-eenheid worstelt heimelijk met een andere richting in het leven: Candice droomt van showbiz-succes als Tina Turner-imitator; Kenisha verkent haar ontluikende seksuele gevoelens; en Travis, die intussen ruzie maakt met zijn broer Clive, voelt zich onweerstaanbaar aangetrokken tot de sprankelende nieuwe rode jurk van Candice.
De film is innemend afwijkend in de zin dat hij onverschillig staat tegenover vaste identiteitentypes – of het nu hetero, gay of trans is – en rigide verklaringen waarom mensen worden wat ze zijn. In plaats daarvan staat de vraag centraal hoe ieder van ons erachter kan komen wat zinloze, uitzichtloze fantasie is, terwijl je ook op zoek kunt gaan naar je kern. Met zijn heerlijke Motown-nummers en wisselend tussen dramatische schermutselingen en vrolijke noten is Pretty Red Dress op een directe, meeslepende manier gefilmd, wat volledig recht doet aan de getalenteerde cast.