In de Filipijnen is Lino Brocka een nationale held: een kunstenaar en bestrijder van corruptie en onderdrukking die de barricaden op ging met meesterwerken als Bayan Ko: Kapit Sa Patalim (1984) en Orapronobis (1989). In totaal regisseerde hij ruim 60 speelfilms tussen 1970 (Wanted: Perfect Mother) en 1991(Makiusap Ka Sa Diyos), het jaar waarin hij omkwam bij een auto-ongeluk. Een aantal daarvan lijkt verloren te zijn gegaan en ze hebben ook niet allemaal een politieke boodschap, hoewel, bij nadere beschouwing, vaak wel.
Khavn De La Cruz heeft zich al eerder in het werk van Lino Brocka verdiept. Voor National Anarchist: Lino Brocka verzamelde hij alles wat de meester heeft gemaakt en nog in een of andere vorm beschikbaar is, hoe beschadigd ook, wat vaak neerkomt op oude VHS-banden en YouTube-clips. Het doet er niet toe dat de beelden vaak magenta zijn of zichtbare pixels bevatten, want Khavn gaat ze te lijf met alle montage- en gradingtrucjes die hij kent. Het doel: het smeden van een kakofonie van beeld en geluid die brult en schreeuwt als de ziel van de eeuwig onderdrukte Filipijnen, die keer op keer in opstand komen tot ze eindelijk vrij zijn. Als je weet hoe je naar ruïnes moet kijken, zie je de wereldrijken van de toekomst. Met dit werk heeft Khavn Brocka’s oude en toekomstige rijk tot leven gewekt.