Waar hebben vampiers die overdag liften meer aan: zonnebrandcrème of Nivea? Dat is slechts een van de vele praktische vragen die aan de orde komen in het fascinerende Marinaleda, gemaakt door de jonge Cahiers du Cinéma-recensent Louis Séguin (niet te verwarren met de gelijknamige, doorgewinterde Positif-recensent die in 2008 overleed).
In dit uiterst naturalistische en licht komische verhaal volgen we de vreemde en veelbewogen ontmoeting tussen twee mannelijke vampiervrienden en de opgewekte, zonderlinge vrouw die hen oppikt. Séguin brengt een ode aan de moderne school van Eugène Green, Axelle Ropert en Serge Bozon en geeft er een komische draai aan. De titel is ontleend aan een Spaans dorpje dat bekend stond als een communistische utopie, waar de personages naartoe trekken omdat ze zich na eeuwen bourgeois-egoïsme in de maatschappij afvragen of de wereld ook anders kan zijn.