“Jamais vu is het tegenovergestelde van Déjà vu, een plek die je bekend voorkomt, lijkt vreemd, onbekend en nieuw. Een landschap dat vertrouwd oogt, lijkt vreemd, hoorde ze.”
Een essay over voornamelijk Libanon, maar ook over Duitsland, over kustlijnen en planten als de kortarige zeekraal, de mariadistel, de engelentrompet en de rode lampenpoetser. Over aanpassen en transformeren, en over verzet, over gewenste en gevreesde veranderingen, de stad Beiroet en zijn onverwachte openbaringen, modernisme en de verstrijkende tijd. En natuurlijk over de verwachtingen en angsten van zijn inwoners, van wie velen vermoeden dat hun toekomst aan de andere kant van de zee ligt, ook al willen ze niet weg.
Dit alles wordt gepresenteerd in een prachtige collageachtige vertelstijl die verschillende materialen en technieken vermengt en samenvoegt, om de volgende observatie te illustreren: “De microbioloog en evolutiewetenschapper Lynn Margulis ontwikkelde in de jaren 60 de theorie dat evolutie voornamelijk is gebaseerd op de symbiose en samenwerking tussen organismen. Ze was een felle tegenstander van Darwin en zijn survival-of-the-fittest-theorie. Wat zij in haar vakgebied microbiologie waarnam, vormt een overtuigende onderbouwing van haar alternatieve evolutietheorie.”