Déjà Vukomt voort uit de ervaring van de kunstenares met de coronapandemie. In de video zien we een georkestreerde performance ter gelegenheid van haar eigen vernissage, die ze niet kon bijwonen. Ze huurde een groep van twintig figuranten in, die net zo waren gekleed als zij, om alles te filmen en haar toespraak voor te lezen aan de bezoekers. Deze beelden, vastgelegd met verborgen camera’s door haar lookalikes, worden afgewisseld met beelden van een camera om de nek van een witte eend in een dierenasiel in Genève. In wezen gaat de film over de afwezigheid van menselijke aanwezigheid, en het gevoel van ontheemding, dat na meer dan twee jaar coronabeperkingen voor velen van ons herkenbaarder is dan ooit.