Pawan Kumar Chaturvedi, een Capraëske, naïeve, vurige volgeling van de god Hanoeman, merkt dat hij gevolgd wordt door een zesjarig meisje met een spraakgebrek. Omdat hij er niet achter kan komen waar ze vandaan komt, voelt hij zich verplicht haar mee te nemen naar het gezin in Delhi waar hij als gast verblijft. Als hij geleidelijk beseft, tot afschuw van de rigide Hindoes bij wie hij logeert, dat het kind niet alleen een vleesetende moslim is maar ook een Pakistaanse, besluit Pawan haar persoonlijk naar huis te brengen, ook al zet hij daarmee zijn toekomst op het spel.
Kabir Khans grootmoedige Bajrangi Bhaijaan is een ongegeneerd sentimentele en onrealistische komische thriller in de stijl van de ouderwetse Hindi-cinema: spontane muziekintermezzo’s, kinderlijke humor, oogverblindende decors, weidse panorama’s van ansichtkaartlandschappen en een spectaculair, utopisch einde op de besneeuwde hellingen van Kashmir, waar alle verhaalelementen samenkomen.
Een brutale zet is de keuze voor superster Salman Khan; hij is gecast als kuise brahmaan en bovendien als zoon van een functionaris van Rashtriya Swayamsevak Sangh, die, in weerwil van twistende regeringen, met een moslimkind op zijn schouder de grens overtrekt in navolging van de god Hanoeman. Zoals een journalist in de film opmerkt vinden de media het heerlijk om haat te verkopen. Door te hameren op menselijkheid zonder grenzen bevestigt Bajrangi Bhaijaan dat niets liefde beter verkoopt dan Bollywood.