Ayşe, Ali, Mehmet en Zeynep zijn millennials uit de middenklasse die moeite hebben rond te komen in Istanboel. Ze wonen of nog bij hun ouders of zijn afhankelijk van hun families en hebben allemaal soortgelijke problemen: geldnood, werkloosheid en sociale isolatie. Vergeleken met de verschrikkingen in de wereld die Zeynep opsomt in haar dagboek zijn dit slechts kleine rampen, slight disasters, maar voor de personages zijn ze allesomvattend genoeg om zich in het holst van de nacht in slaap te huilen.
Toch is Umut Subasi’s eerste speelfilm, Almost Entirely a Slight Disaster, geen melodrama. Op een prettige, lichte toon verkent hij de malaise van een generatie zonder vooruitzichten en een uiterst onzekere toekomst. Dit is een wereld waarin astrologie, de loterij en online persoonlijkheidstesten even levensbepalend zijn als visumaanvragen en sollicitaties.
De film is op een passende manier opgebouwd uit toevallige, wisselende ontmoetingen tussen de vier personages, alsof er geen wereld bestaat buiten deze kleine sociale bubbel. Met behulp van zelfbewuste, frontale kaders die de personages vastpinnen in hun omgeving en een tegenintuïtieve soundtrack waardoor pathos omslaat in humor, heeft Subasi het voor elkaar gekregen een socialmediafilm te maken zonder social media, waarin alle personages dubbellevens leiden vol gefrustreerde verlangens.