A los libros y a las mujeres canto

De titel A los libros y a las mujeres canto (To Books and Women I Sing) is een slim herschreven citaat van Vergilius. Dit gedurfde openingsgebaar geeft haarfijn aan waar het in deze film om draait: de civiliserende rol van vrouwen en literatuur.

María Elorza's eerste speelfilm is opgebouwd uit vier portretten van vrouwen en hun bibliotheken (die meer dan enkel boeken bevatten). Hoewel er veel bewondering spreekt uit de manier waarop de regisseur de vrouwen afbeeldt, is deze documentaire juist het tegenovergestelde van de heroïsch-epische verhalen die zo kenmerkend zijn voor een door mannen gedomineerde cultuur. De regisseur wil een stem geven aan (en meezingen met) de personages en verhalen die vaak in de marge van de literatuur en film blijven – en tegelijkertijd een eerbetoon brengen aan het aardse van deze gepassioneerde vrouwen.

De film valt op doordat hij bewust niet naar grootsheid streeft, maar juist nederig, speels, nieuwsgierig, samenzweerderig en buitengewoon warm is. In A los libros y a las mujeres canto combineert Elorza interviews met archiefmateriaal, foto's, schilderijen, homevideo’s, gevatte tussentitels, liedjes en filmfragmenten en creëert zo een dialoog tussen film en literatuur en tussen verschillende generaties vrouwen. Met als uitgangspunt de gedachte dat "literatuur niet alleen aan geleerden en verlichte mensen toebehoort" is dit een documentaire waarin passie, toewijding, behoud en overlevering belangrijker zijn dan genialiteit.

– Cristina Álvarez López