Deze fluisterend vertelde, stille, dagboekachtige film verkent giftige mannelijkheid aan de hand van persoonlijke verhalen, familiegeschiedenis en videogames. El nombre de las cosas spreekt het onzegbare en onuitspreekbare hardop uit en benoemt trauma’s om die te genezen. Bijzonder poëtisch en ontwapenend oprecht gebruikt regisseur Diego Escobar zijn eigen verhaal voor het behandelen van het wijdverbreide probleem van erfelijke mannelijke agressie, en alle manieren waarop families – en de samenleving – omgaan met en zich aanpassen aan zijn toxiciteit.