Émilie Serri werd geboren in Canada. Syrië, het land van haar vader, bezocht ze slechts enkele keren, voor het begin van de burgeroorlog. Na het overlijden van haar grootmoeder groeit haar verlangen een band te vormen met het land dat ze zo slecht kent. Serri bekeek oude familiefoto’s en -films, interviewde familieleden en andere Syriërs die het land noodgedwongen verlieten, en mengt haar eigen herinneringen met die van hen. Voor sommigen bestaat Syrië nog net zo levendig als de geur van jasmijn, anderen zijn hun herinneringen al kwijt. Erover praten doen de meesten niet, om hun kinderen het verleden te besparen: “Zij moeten naar de toekomst kijken.”
Damascus Dreams is het verslag van een persoonlijke zoektocht, maar dit filmische essay biedt ook een bredere blik op de herinneringen en dromen van ontheemden. Zij hebben zo veel moeten achterlaten, dat het soms makkelijker lijkt alles te vergeten. Zo verbindt Serri het lot van vluchtelingen met haar eigen gedroomde vaderland.