Een eenzame jonge vrouw maakt in haar slaapkamer een karaokeversie van een geliefde popsong, met haar laptopscherm als enige publiek. Een lief, sensueel verhaal over gescheiden geliefden, als achtergrondmuziek voor een wandeling door de buitenwijken van Ho Chi Minhstad. Diane Severin Nguyen geeft aan het geluid van stilte led-explosies van kleur. Je hart smelt bij dit verrukkelijke, intens droevige gedicht over het wegvallen van communicatie.