Als de VS-basis bij het Koreaanse Uijungbu gesloopt gaat worden, voelt Park Insun, een comfort woman die meer dan veertig jaar in een aanpalende shanty town woonde, zich ongemakkelijk. Op een koude winterdag komt ze erachter dat een voormalige collega is overleden, en ze volgt haar stille begrafenis. Dan verschijnen er bodes uit het hiernamaals, op zoek naar ronddwalende geesten die naar het dodenrijk moeten worden gevoerd. Insun besluit haar eigen ‘echte’ verhaal te maken – om zo haar uitdoven te voorkomen.
De filmmakers belichtten het thema van de Amerikaanse militaire bases en bijbehorende prostituees al in aangrijpende documentaires zoals Tour of Duty (2013). In hun nieuwe film benaderen ze het getraumatiseerde leven van een ‘troostmeisje’ meer als fictie. Ze voegen bovennatuurlijke fantasie-elementen in het verhaal toe waardoor Park Insun haar ondraaglijk tragische lot alsnog een zelfgekozen, sublieme kant opstuurt: een daad van verzet, tegen haar uitbuiting, tegen de tijd die niet valt terug te draaien, maar ook tegen het slachtoffer-zijn.