Al vijftig jaar bewandelt een oude man het stoffige bospaadje tussen zijn eenzame boerderij en het nabijgelegen dorpje in het gezelschap van een zwijgzame geest. Als tienjarige was hij getuige van haar dood, en sindsdien is zij aan hem gebonden. Wanneer hij ontdekt dat de geest bij machte is om hem naar het verleden te voeren, keert hij terug naar zijn jeugd om zich te ontdoen van de molensteen die hij draagt: het sterven van zijn moeder aan tuberculose, waar hij als kind machteloos bij toekeek.
In haar derde speelfilm creëert de Laotiaanse filmmaker Mattie Do een vernuftig mengsel van lo-fi sciencefiction en melancholisch spookverhaal. Van zijn volwassen leven in de nabije toekomst, die wordt geschetst in kleine gebaren, springt de oude man terug naar zijn jeugd in ons heden. Maar elke ingreep heeft onvermoede gevolgen. Hoe meer hij morrelt aan het weefsel van de tijd, hoe meer hij verstrikt raakt in de losse rafels.