Zonder veel woorden belicht deze immersieve documentaire de ontzagwekkende toewijding van een groep vrouwen die als mijnopruimer werkt. Ze zijn de kwetsbare archeologen van een specifiek hoofdstuk uit de Armeense geschiedenis. Dertig jaar geleden, na het ineenstorten van de Sovjet-Unie, probeerde de enclave Nagono-Karabakh zich af te scheiden van Azerbeidzjan om zich aan te sluiten bij de republiek Armenië. Meter voor meter ontruimen de vrouwen nu de zogenaamde ‘corridor van Lachin’, een voormalig oorlogsgebied waar duizenden landmijnen achterbleven.
Regisseur Khnkanosian vermijdt wijselijk de valstrik een partijdig pamflet voor welke zijde dan ook te maken. Ze concentreert zich liever op de fysieke routine en de plechtige solidariteit onder de vrouwen met hun indrukwekkende innerlijke kracht. De ironische titel van de film verraadt de speelse vrolijkheid die telkens weer boven komt wanneer ze het avondeten bereiden, na alweer een werkdag te hebben overleefd. Een delicaat menselijk portret, van vrouwen die geduldig hun best doen de angst de baas te blijven.
Trailer
Deze inhoud is beschikbaar na het accepteren van de marketingcookies.
Film details
- Productielanden
- Armenië, Frankrijk
- Jaar
- 2019
- Festivaleditie
- IFFR 2020
- Lengte
- 69"
- Medium/Formaat
- DCP
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Zero
Een conversatie tussen twee olijfbomen. Ze hebben het over niets. En de boer, hij ploegde voort.
-
This Time is Not the Place
In deze hallucinante en dromerige 360º-omgeving vloeien architectonische vormen, licht en geluid in elkaar over.
-
Dreamlife
Dromen wetenschappers van digitale muizen? Een avontuurlijke film over zintuiglijke ascese en de bizarre neveneffecten. Naar het ware verhaal van M