Bouwterreinen in het voortdurend veranderende landschap van Fortaleza vormen het decor voor een persoonlijke brief waarin de verteller mijmert over zijn neefje, zijn jeugd en de verhalen die zijn oma vertelde. Het vervreemdende landschap staat in schril contrast met zijn warme herinneringen. Een verhaal over geheugen, wortels en ergens thuishoren.