Labyrinth of Cinema
Umibe no eigakan – Kinema no tamatebako
Laten we er geen doekjes om winden: Ōbayashi Nobuhiko is de laatste levende eenhoorn van de wereldcinema: een avant-garde-meester uit de jaren zestig en alternatief audiovisueel activist met een maffe surrealistische stijl, die eind jaren zeventig met succes speelfilms begon te maken die men het best als experimenteel amusement kan omschrijven (waaronder cultklassieker House, 1977). De sleutel tot zijn wereld is zijn geboortestad Onimichi, een havenplaats nabij Hiroshima, waar hij ongeveer een dozijn van zijn films heeft gesitueerd.
Labyrinth of Cinema markeert de meest recente terugkeer van de grootmeester naar Onimichi. Een bioscoop verandert in een soort tijdmachine die een stel jongeren naar verschillende cruciale momenten in de Japanse geschiedenis brengt, waar ze keer op keer getuige zijn van dood en geweld. De atoombom is het hoogtepunt van door de mens veroorzaakte terreur. Gepresenteerd in een geluid-en-beeld-orkaan van ongebreidelde visuele inventiviteit – ter ere van hoop tegen beter weten in en als verzet tegen goedkope wanhoop.
Film details
- Productieland
- Japan
- Jaar
- 2019
- Festivaleditie
- IFFR 2020
- Lengte
- 179"
- Medium/Formaat
- DCP
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
In Pieces
Eén man, twee geliefden. Hetzelfde appartement en toch werelden van elkaar verwijderd. Paranoia, daar draait het om.
-
Communism and the Net or the End of Representative Democracy
Vergelijking van twee volksopstanden, de Praagse Lente en de Fluwelen Revolutie, door Karel Vachek, de grootmeester van het filmessay.
-
About Endlessness
In zijn karakteristieke stijl toont Andersson zich van zijn meest existentiële en bondige kant: alles wat er in een mensenleven toe doet &ndas