Labyrinth of Cinema

Laten we er geen doekjes om winden: Ōbayashi Nobuhiko is de laatste levende eenhoorn van de wereldcinema: een avant-garde-meester uit de jaren zestig en alternatief audiovisueel activist met een maffe surrealistische stijl, die eind jaren zeventig met succes speelfilms begon te maken die men het best als experimenteel amusement kan omschrijven (waaronder cultklassieker House, 1977). De sleutel tot zijn wereld is zijn geboortestad Onimichi, een havenplaats nabij Hiroshima, waar hij ongeveer een dozijn van zijn films heeft gesitueerd.

Labyrinth of Cinema markeert de meest recente terugkeer van de grootmeester naar Onimichi. Een bioscoop verandert in een soort tijdmachine die een stel jongeren naar verschillende cruciale momenten in de Japanse geschiedenis brengt, waar ze keer op keer getuige zijn van dood en geweld. De atoombom is het hoogtepunt van door de mens veroorzaakte terreur. Gepresenteerd in een geluid-en-beeld-orkaan van ongebreidelde visuele inventiviteit – ter ere van hoop tegen beter weten in en als verzet tegen goedkope wanhoop.