Na een breuk met haar vriendin keert Emilia vanuit de stad terug naar het dorp van haar moeder, ergens in Patagonië. De moeder is niet onverdeeld blij met Emilia’s komst, want het betekent een verstoring van haar kalme bestaan. Emilia probeert uit te zoeken hoe ze verder wil met het leven, maar wordt geconfronteerd met mensen en gevoelens uit haar verleden. Uit verveling en frustratie, of een poging tot intimiteit, verleidt ze verschillende mannen, onder wie haar jeugdliefde, maar wordt ook verliefd op een meisje op de school waar ze gymles geeft –een obsessie die haar afleidt van haar liefdesverdriet en toekomstplannen.
Regisseur Cesar Sodero plaatst in zijn eerste speelfilm Emilia’s rusteloze binnenwereld tegen de achtergrond van het onveranderlijke Patagonië. Hij doet dat met beelden van indrukwekkende landschappen, naturelle dialogen en veelzeggende non-verbale communicatie. In de rust en schoonheid van de natuur maakt de innerlijke chaos langzaam plaats voor acceptatie en zelfinzicht.