15 Days

Zodra hij zich verplicht om zich ruim twee weken lang dagelijks tot zijn 16mm-camera te richten, lijkt Suzuki Shiroyasu er spijt van te hebben en permitteert hij zich erg recalcitrant gedrag. Maar halverwege het project wordt hij openhartiger en begint hij zijn identiteit te bevragen, evenals de interactie met zijn milieu en andere sociale structuren.

Het levert een paradoxale combinatie op van een intiem portret en tegelijk een ernstig, gedisciplineerd onderzoek naar de eigenschappen van het medium film. 15 Days illustreert zo twee tendenzen die de Japanse experimentele film van de jaren zeventig typeerden: structuralistisch onderzoek en de cinema van het private. Enerzijds is er de ambitie om de specifieke ruimte- en tijdservaring te belichten die enkel de cinema ons aanreikt, anderzijds gunt de film ons ook inzage in het persoonlijke leven van een dichter, criticus, filmmaker en echtgenoot die er systematisch late werkuren op nahoudt.