Terwijl racisme en discriminatie de Japanse gemeenschap uiteen drijven, brengt kunstenaar Koki Tanaka een reeks gesprekken in beeld tussen Christian – man, half-Zwitser, half-Japans/Amerikaans – en Woohi – vrouw, in Japan geboren maar oorspronkelijk Koreaans (zainichi) – beide woonachtig in Japan. Ze bespreken de verontrustende opkomst van extreme politieke ideeën en haatzaaierij in de wereld. Duidelijk wordt dat de aanstichters zelden gestraft worden omdat ze vaak precies de mazen van de wet kennen. Uit de gesprekken blijken ook de hartverscheurende, emotionele gevolgen voor de slachtoffers.
Tanaka past zijn karakteristieke workshopstijl toe, waarin Christian en Woohi zelf de koers van het gesprek bepalen en hun ideeën over identiteitspolitiek delen, een onderwerp waarover in Japan zelden wordt gesproken. Door de polarisatie in de samenleving te benoemen, doet hij een oproep aan kijkers om na te denken en naar elkaar te luisteren. Tanaka’s ‘stille activisme’ dringt niemand iets op, het vraagt alleen om zelf na te denken.