De Ursus-fabriek toen: 170 hectare groot, 20.000 werknemers rijk en een productie van 100 tractoren per dag. Nu: vervallen leegstaande gebouwen, waarvan de helft reeds is gesloopt door investeerders met nieuwe plannen. De symfonie van mechanische geluiden en gebaren die gedurende de film langzaam ontstaat, wordt voortgebracht door voormalig werknemers. Ze zijn trots op hun fabriek, herinneren zich de grote aantallen mensen en de feesten die ze met elkaar hadden. Ze vormden een gemeenschap die gedreven was om de landbouw vanuit de fabriek te ondersteunen. Niet alleen in Polen, maar in de hele wereld was de Ursus-tractor een begrip.
De energie die deze mensen hadden, wordt voelbaar in hun re-enactments. Het is een verhaal van vervlogen vormen van arbeid. Jaśmina Wójcik werkte negen maanden met de groep. Ze laat de nostalgie niet toe, maar biedt een kijkje in een tijd die niet meer is voor te stellen.