Het hart van de wereld: dat is waarnaar Selma verlangt. Niet dat ze een concrete plek in haar hoofd heeft. Het zou overal kunnen zijn, als ze er maar gelukkiger is. Zo’n beter leven, dat willen alle personages in de mozaïekfilm No coração do mundo wel. Kaartjesverkoper Ana wordt regelmatig uitgescholden in de bus waar ze werkt en zorgt voor haar oude vader. Haar vriend Marcos is betrokken bij een verkeerd gelopen liquidatie, uitgevoerd door Beto. Diens broer Miro moet hem geld lenen om te vluchten − wat hij weer krijgt van zijn minnares Rose, die een beautysalon heeft en ook aan de slag wil als Uberchauffeur.
No coração do mundo volgt deze inwoners van een arme wijk van de Braziliaanse stad Contagem in hun pogingen om het leven gemakkelijker te maken − iets waarin de vrouwen opvallend doortastender zijn dan de mannen. Een kraak zetten is daarbij even vanzelfsprekend als het opzetten van een handeltje als schoolfotograaf. Zolang het maar geld oplevert.
Regisseurs Gabriel Martins en Maurílio Martins borduren voort op hun eerdere korte films Contagem (2010) en Dona Sônia Borrowed a Gun from her Neighbor Alcides (IFFR, 2012). Zelf zijn ze afkomstig uit deze wijk en ze baseerden hun intrigerende personages op mensen die ze kennen. Liefdevol vangen ze de buurt, met verrassend camerawerk, een uitmuntende cast van professionele en amateur-acteurs, en een inventieve soundtrack, van een zoetsappige Amerikaanse ballad tot Braziliaanse rap.