Sinds zijn jeugd bewondert fotograaf en filmmaker Bruce Weber acteur Robert Mitchum (1917-1997). Volgens Weber kreeg Mitchum “niet de erkenning die hij verdiende”, zoals hij het in zijn (incidenteel ingezette) voice-over verwoordt. De masculiene Mitchum speelde vaak ‘tough guys’ en een aantal mensen die in deze in zwart-wit gedraaide documentaire aan het woord komt, spreekt hun verbazing uit dat hij, in de woorden van Johnny Depp, “warm, zachtaardig en vriendelijk” was. Mitchum werd gevormd door zijn armoedige jeugd, rookte graag marihuana en dronk veel. Zijn acteerstijl was miniem, zijn imposante verschijning en lome manier van bewegen (de ‘Mitchum walk’) deden het werk, zoals Weber laat zien met goed gekozen fragmenten uit onder meer Cape Fear, The Night of the Hunter en Pursued. Weber was in de jaren negentig aanwezig bij de opnames van duetten met zangeres Marianne Faithfull en Rickie Lee Jones, spreekt met acteurs over Mitchum en Mitchum zelf vertelt, soms met tegenzin, anekdotes.
