Op 24 januari 2012 overleed de Griekse filmmaker Theo Angelopoulos. Hij werd aangereden door een motor op de set van zijn onvoltooide laatste film over migratie en de slachtoffers van de economische crisis. De film kwam er niet, hij bleef steken ergens tussen droom en realiteit. Er kwam geen ambulance om de regisseur te redden: dankzij eindeloze bezuinigingen vanwege diezelfde economische crisis was er geen werkend materieel.
De crisis vermoordde Theo, stelt de Franse filmmaker Elodie Lélu in deze fictionele documentaire, die zij in de geest van haar leermeester maakte. Zij was met hem bevriend, werkte mee aan zijn laatste film, en brengt nu een intieme ode aan zijn leven en werk. In deze filmische brief vermengt Lélu fragmenten uit zijn films naadloos met beelden van de Griekse actualiteit. Duidelijk wordt dat in Griekenland, vijf jaar na Angelopoulos’ dood, de thema’s van zijn onvoltooide film alleen maar urgenter zijn geworden.