“Je denkt dat een huis niets anders is dan muren, ramen en een dak. Maar
nu we weg moeten, breekt mijn hart.” De vader van filmmaker
Kavich Neang is een van de honderden bewoners die het iconische White Building in Phnom Penh moeten verlaten. Het woonblok zag de Rode Khmer
komen en gaan, en huisvestte daarna een levendige artistieke
gemeenschap. Nu zijn de ooit stralend witte muren grauw en gebutst.
De sloop is nabij.
Het plan van de daar geboren Neang om er ooit een fictiefilm te draaien, werd ingehaald door de realiteit. Het is nu de locatie van zijn
eerste lange documentaire. In kalme, vaste kaders legt hij de
bezigheden, zorgen en emotionele momenten van zijn ouders en andere
vertrekkende bewoners vast. Sommigen doet het denken aan de
ontruiming onder Pol Pot, weet een vrouw. “Alleen hebben we nu
verhuiswagens.” Een zangeres zingt een lied in haar lege kamer.
Als de slopers komen, rest alleen nog de herinnering aan die mooie
kleine wereld.