Ieder jaar reizen hordes toeristen uit Turkije, Australië en Nieuw-Zeeland af naar Gallipoli, of ‘Çanakkale’, zoals het schiereiland in het Turks heet. Ze komen er om de soldaten te herdenken die daar vielen tijdens een van de grootste veldslagen van de Eerste Wereldoorlog. De ene kant noemt zijn gevallenen ‘helden’, de andere spreekt van ‘martelaars’. Het is een eerste aanwijzing van hoe uiteenlopend de verhalen zijn die er verteld worden. Voor de Turkse bezoekers is het een pelgrimstocht, voor de Australiërs een vakantie.
Videokunstenaar Köken Ergun, in wiens werk het vaak draait om de rol van rituelen in gemeenschappen, begaf zich twee jaar lang onder de vele toeristen. Hij laat mensen aan het woord bij de herdenkingsmonumenten en begraafplaatsen, hij rijdt mee in de bussen waar gidsen hun verhalen vertellen, en toont de melodramatische, patriottische theateropvoeringen die de Turkse overheid er organiseert. Gaandeweg blijkt hoe die verhalen worden ingezet om nationalistische gevoelens aan te wakkeren.
Trailer
Deze inhoud is beschikbaar na het accepteren van de marketingcookies.
Film details
- Productielanden
- Australië, Turkije
- Jaar
- 2019
- Festivaleditie
- IFFR 2019
- Lengte
- 88"
- Medium/Formaat
- DCP
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
The Day I Lost My Shadow
De zoektocht van een jonge Syrische moeder naar gasflessen mondt uit in een panische reis. In Venetië uitgeroepen tot Beste Debuut.
-
De nuevo otra vez
Een subtiel zelfportret over ouder worden, moederschap en seksualiteit. Romina Paula fictionaliseert de werkelijkheid en onderzoekt haar rol als docht
-
Last Night I Saw You Smiling
Kavich Neang legt de laatste dagen van de White Building in Phnom Pen vast, een monument waarin hij al zijn hele leven woont.