Cities of Last Things
Xing fu cheng shi
Begeleid door een vrolijk Chinees deuntje stort in de openingsscène een man van een flat. Zijn gezicht verbrijzelt op de camera, het beeld kleurt bloedrood. Boven zijn hoofd verschijnt een drone. “Het leven bestaat uit vallen en opstaan,” klinkt het in een mechanische voice-over. “Het is verkeerd om zelfmoord te plegen. Geen probleem zo groot of het kan worden opgelost. We moeten altijd positief blijven.” Het vervolg is al even duizelingwekkend; in drie niet-chronologisch vertelde, decennia omspannende delen laat regisseur Ho Wi Ding zien wat (en welke vrouwen) de tragische hoofdpersoon tot zijn wanhoopsdaad hebben gedreven.
Cities of Last Things, de eerste Chinese film van Ho – zijn debuut Pinoy Sunday (2009) was ook op IFFR te zien – werd door de Franse cameraman Jean-Louis Vialard geschoten op afgedankte rollen 35mm-Fujifilm. De kleuren van de dystopische wereld, waarin de overheidscontrole zéér groot is, spatten van het doek, de montage is brutaal, de toon bedrieglijk licht. Bekroond op het filmfestival van Toronto.
Trailer
Deze inhoud is beschikbaar na het accepteren van de marketingcookies.
Film details
- Productielanden
- China, Frankrijk, Taiwan, VS
- Jaar
- 2018
- Festivaleditie
- IFFR 2019
- Lengte
- 107"
- Medium/Formaat
- DCP
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Luciérnagas
Schrijnend drama over een homoseksuele Iraanse vluchteling, die door nieuwe relaties in Mexico wordt geconfronteerd met zijn verleden en toekomst.<
-
“I Do Not Care If We Go Down in History as Barbarians”
Idealistische theatermaker ontdekt dat niet iedereen herinnerd wil worden aan de Roemeense aftrap van de Holocaust.
-
L’amica geniale (De geniale vriendin)
Achtdelige serie naar deel één van Elena Ferrante’s Napolitaanse romans, een naoorlogse geschiedenis van Italië verte