Het eerste wat opvalt is het filmkader, met ronde hoeken en rafelig aan de randen. Dat roept een andere tijd op, nog niet zo retinascherp als nu. Kneuteriger. Het past bij de reis terug in de tijd die regisseur Aya Koretzky maakt met haar vader Jiro. Op dertigjarige leeftijd vertrok hij in 1970 vanuit Yokohama voor een reis om de wereld van een jaar, die hem door de Sovjet-Unie, Europa, Noord-Afrika, het Midden-Oosten en de Verenigde Staten zou leiden. Koretzky reconstrueert die reis met oude foto’s, dagboekaantekeningen en herinneringen.
Gaandeweg wordt duidelijk hoezeer de reis haar vader gevormd heeft, meer dan je zou vermoeden als je hem nu kalm ziet tuinieren. De architectuur in Barcelona, de armoede in Marokko, de wanorde in Tunesië, het vrije van Amerika: zo is er nog veel meer dat indruk op hem maakte en zijn blik op het leven flink door elkaar schudde.