Annik Leroys epische gedicht, een beklemmende en meditatieve verkenning van de duistere kant van de Europese geschiedenis en kunst, begint met het omgekeerde beeld van een rokende vulkaan. De titel suggereert dreigend gevaar; de ondertitel, geleend van Ingeborg Bachman, wier citaten we horen in de voice-over (net als die van Pasolini, Moravia, Freud en anderen) geeft aan dat we nu al, nog steeds of weer in een gewelddadige tijd leven.
Tremor krijgt vorm door de stemmen die erin spreken: stemmen van dichters en gekken, van een moeder en een kind. Het zijn bespiegelende gedachten, spontane vertellingen, getuigenissen en fictie. Ze praten om de beurt over hun ervaringen met geweld en oorlog. We luisteren naar ze, en kijken naar plaatsen en gehavende landschappen die we niet kunnen situeren. Geluiden van elders sijpelen erdoorheen. Het beeld vervormt, wordt poreus. Plots komt de muziek opzetten en zoomt de film in op de aanwezigheid van een pianist, tot het beeld weer verstrooit…
Film details
- Productieland
- België
- Jaar
- 2017
- Festivaleditie
- IFFR 2018
- Lengte
- 92'
- Medium/Formaat
- DCP
