Pororoca

Op een zonovergoten dag in het park rennen de vijfjarige Maria en haar broertje Ilie rond in een drukke speeltuin. Vader Tudor drinkt koffie en kletst
met de andere ouders. Iedereen let op en toch gebeurt het
onvoorstelbare: ineens is Maria weg. Hulptroepen worden ingeschakeld en
doen hun uiterste best, maar ‘s avonds zitten Tudor en zijn vrouw
Cristina verslagen thuis: hun dochter is écht verdwenen.

Hoe ontwrichtend dit verdriet en deze pijn is, toont regisseur Popescu door
vervolgens ruim twee uur lang vader Tudor te volgen in zijn pogingen om
dichter bij een antwoord te komen. Heeft die charmante ex-collega van
Cristina er wellicht iets mee te maken? En wie is eigenlijk die
kinderloze vreemde snuiter in het park? Het is hartverscheurend om hem
te zien afglijden in een verblindende wanhoop. Popescu registreert dit
alles vaak van een stille, kille afstand, met behulp van prijswinnend
acteerwerk en trefzekere cameravoering, die ineens ook intens dicht op de huid
kan zitten.

• 

• 

• 

• 

•