Gekweld door een mysterieuze aandrang staat Reed 's nachts over zijn kind gebogen, klaar om de baby te doden met een ijspriem, niet toevallig het voorwerp dat sinds
Basic Instinct een slechte naam heeft. Dan wijst een geheimzinnige stem hem hoe hij deze gevaarlijke dwanggedachte kan verjagen. Hij moet iemand anders doodsteken. Hij bereidt alles nauwkeurig voor. Zijn vrouw maakt hij wijs op zakenreis te zijn. In zijn koffer heeft hij bondage-spullen en de priem. In het hotel belt hij een callgirl. In afwachting van haar komst oefent hij, zichtbaar gespannen, als in een mimespel de moord die hij dadelijk gaat plegen.
Nicolas Pesce baseerde deze afwisselend onderkoeld en expressief vormgegeven psychothriller - met surrealistische horror en een vleugje komedie - op de roman van de Japanse cultschrijver Murakami Ryū, dezelfde auteur die ook het materiaal leverde voor Miike Takashi’s roemruchte film
Audition. Het zal geen verrassing zijn dat de ontmoeting tussen Reed (Christopher Abbott) en de prostituee Jackie (Mia Wasikowska), die zo haar eigen neurosen heeft, een onverwachte wending neemt. Bloed vloeit, maar anders dan de in verwarring rakende Reed had bedacht. Doorziet ze hem? Misschien leeft Jackie wel haar eigen sm-fantasie uit. Bij Reed roept het flashbacks en horrorvisioenen op waarin zijn moeder ook een rol speelt. Zo doet zelfs Freud zijn intrede in dit onvoorspelbare, seksueel geladen duel, dat zowel een dodelijke krachtmeting als een bevrijdende loutering zou kunnen zijn. Is dit wat zich afspeelt achter die anonieme vensters van de gestileerde stadsgezichten die het decor vormen?