Derde speelfilm van de Mexicaans-Zwitserse filmmaker Pablo Sigg, die sinds 2010 in Nueva Germania, Paraguay aan de tweedelige film Lamaland werkt. Hoofdpersonen zijn de bejaarde broers Friedrich en Max Josef Schweikhart, directe afstammelingen van de utopische kolonie, bedacht door Richard Wagner en aan het eind van de 19e eeuw daadwerkelijk gesticht door Nietzsches zus Elisabeth. Door haar ‘Zuid-Amerikaanse koppigheid’ noemde haar broer haar, niet zonder sarcasme, ‘Llama’.
Met zijn eenvoudige vertelstructuur is Lamaland een intieme en subtiele film die inzicht verschaft in een radicale staat van isolatie. Door de narratieve tussenkomst van de filmmaker wordt het ultieme lot van de broers onthuld als de verstarde orde in hun dagelijkse leven spontaan instort. Het is alsof de duistere krachten van de tijd, de goden van de lucht en andere elementen het einde verlangden van deze mannen, die droomden van een wereld met één geschiedenis, één taal, één godheid, één ras en één grondgebied.