João Canijo begon in 1988 zijn carrière in Rotterdam met Três menos eu. Dertig jaar later keert hij terug met Fátima, waarin elf vrouwen op pelgrimstocht gaan naar Fátima, vierhonderd kilometer dwars door Portugal. Maar de spirituele, tiendaagse voettocht brengt niet per se het beste in de groep naar boven. Uitputting, aanhoudende regen en meningsverschillen zorgen voor spanningen in de aanvankelijk gesloten gelederen. De film focust vooral op de dynamiek tussen de vrouwen, die elk met hun eigen motivatie en geestelijke bagage aan de reis zijn begonnen.
De camera volgt de wandelaars in een rustig ritme op de (beblaarde) voet langs de lange wegen die de vrouwen soms zwijgend, soms zingend, soms kibbelend volgen. En ook als ze na een lange dag uitgeput aankomen, en de opgebouwde ongenoegens zich in de krappe, meegereisde caravan ontladen. Het spirituele doel lijkt steeds verder op de achtergrond te raken en de vraag is of het ze lukt om als groep de heilige plek te bereiken.