Debuterend regisseur Hokimoto Sora doet met deze abstracte, ongrijpbare en bovenal zeer muzikale koortsdroom een dappere gooi naar de titel van vreemdste film van het jaar. Plaats van handeling is een café dat gerund wordt door De Manager, geholpen door een oude vrouw en een jochie genaamd Haru. Het café is een toevluchtsoord voor iedereen die wil sterven, jong en oud, goed en slecht. De Manager rijdt zijn gasten vervolgens naar een mistige plek diep in het woud, waar de gasten langzaamaan verdwijnen en transformeren tot geluidsgolven. Wie de bezoekers precies zijn, wordt grotendeels aan de verbeelding overgelaten. Wel worden korte flitsen uit hun verleden getoond gedurende een eigenaardige toverlantaarnvoorstelling, die steevast wordt afgesloten met een muzikaal optreden, onder meer van een kinderkoor en een met witte poezenmaskers getooide popband. Want, zo beweert de film: ‘Alles wat ons nog rest, is zingen en dansen.’