Atsushi heeft een gave. Hij werkt in het onderhoud van bruggen en kan horen of een brug in orde is – hij klopt op de brug en luistert. In het dagelijks leven heeft hij niets aan dat talent. Hij is eenzaam en rouwt al jarenlang om het verlies van zijn vermoorde vrouw. Het verhaal van Atsushi is er een van drie over liefde of het gebrek daaraan. Er is het verhaal van Toko, een zachtmoedige huisvrouw die, verwaarloosd door haar man en op de huid gezeten door haar schoonmoeder, op een dag valt voor een vleesvervoerder. En tenslotte is er het verhaal, een gay love-story, van de succesvolle advocaat Takashi, die in de liefde minder behendig en succesvol is dan in zijn werk. Deze eerste speelfilm sinds lange tijd van de ervaren filmmaker Hashiguchi Ryosuke (Tiger Awards Competition 1996) werd mogelijk gemaakt door het Shochiku-televisiestation, dat hem aanmoedigde zijn eigen materiaal te schrijven en te werken met onbekende acteurs.