Françoise (Valérie Dréville), docente kunstgeschiedenis, keert na jaren in Parijs te hebben gewoond terug naar haar geboortegrond in Bretagne. Ze gaat doceren aan de universiteit van Rennes, waar ze ooit haar wilde jaren beleefde als student. Herinneringen aan die tijd worden verbeeld in flashbacks en met archiefbeelden. De groene kleur van de schilderijen die ze bespreekt tijdens haar colleges, komt terug in beelden van de bosrijke Bretonse landerijen. In dezelfde periode begint Ion (Kaou Langoët) aan een studie geografie in Rennes. Door telkens tussen de twee hoofdpersonen te schakelen, wordt geleidelijk duidelijk hoe ze met elkaar verbonden zijn. Sleutelmomenten worden twee keer belicht, telkens vanuit het perspectief van de docent en de leerling. Het leidt tot een persoonlijk en nostalgisch verhaal met avant-gardistische elementen. Een dromerige constellatie, waarin filmmaker Pascale Breton mijmerend terugdenkt aan de tijd dat mobiele telefoons nog niet bestonden.