Oscuro animal

De hoofdpersonen spreken niet, maar de beelden des te meer, in dit drama over drie vrouwen die op verschillende plekken in de jungle aan een gevaarlijke oorlogssituatie weten te ontsnappen. La Mona steekt op een dag haar slapende vriendje - een brute paramilitaire commandant - neer. Ze vlucht. Een tweede vrouw, Rocío, moet ook haar woonplaats verlaten, omsingeld door paramilitaire troepen. Nelsa maakte zelf deel uit van de paramilitairen, die ze de rug toekeert nadat ze de uiteengereten lichamen van geëxecuteerde boeren moest begraven.
Rocío wordt diep in het regenwoud in de bus aangevallen door de militairen, terwijl La Mona zich een weg baant door een rivier. Nelsa zet ondertussen haar reis voort in een pick-uptruck samen met de man die haar heeft geholpen om te deserteren. Alle drie de vrouwen komen op hun weg naar Bogotá andere ontheemden tegen, de desplazados, naast demonstranten die de foto's van hun verloren dierbaren tonen.
Ondanks de ingrijpende gebeurtenissen weet Oscuro animal de kalmte te bewaren in de bijna sereen aandoende beelden. Regisseur Felipe Guerrero, die zijn film met steun van het Hubert Bals Fonds maakte, geeft ruimte aan de in het nauw gedreven vrouwen. De afwezigheid van dialogen scherpt het gehoor voor het omgevingsgeluid: de vogels in het regenwoud, de muziek uit de radio en het vallen van de regendruppels, die het gezicht van Nelsa strelen als haar leven weer in rustiger vaarwater is gekomen.