In een lege staalfabriek oefent een danser zijn jumpstyle choreografie. Het ritme klinkt door in de open ruimtes. De andere dansers van de groep zijn op weg naar de fabriek en worden geïntroduceerd via persoonlijke YouTube-filmpjes. De mysterieuze beklemmende sfeer en constante dreiging wordt versterkt door de specifieke soundtrack, de kostuums en de stem van een operazangeres. Novaciéries geeft een portret van de post-industriële wereld door de herinterpretatie van post-internetdans.