Dat opa ernstig ziek is, daar wil David niets van weten. Hij wacht op het moment dat opa uit het ziekenhuis ontslagen wordt, zodat hij weer gewoon het eten kan klaarmaken. Nu wordt dat verzorgd door zijn moeder, die voor even uit Londen is overgekomen. In meer dan die simpele basisbehoefte kan zij nauwelijks voorzien; daarvoor wordt ze zelf teveel in beslag genomen door de ziekte van haar vader en het gerommel met een ex. David vult zijn dagen met rondhangen in de lege flatwoning of buiten op straat; op school is hij al tijdenlang niet gesignaleerd. Zijn stille hoop is gevestigd op zijn buurmeisje Paulinha. Montanha is het langverwachte speelfilmdebuut van João Salaviza, die met zijn korte films al een Gouden Palm en een Gouden Beer in de wacht sleepte. Symbolisch voor de nieuwe, onzekere fase die zich aandient in Davids leven, speelt de film zich voor een groot deel af in het halfduister, waar cameraman Vasco Viana een dramatische clair-obscur in aanbrengt.