La tempesta, dat deel uitmaakt van een gesamtkunstwerk, is gemaakt als rustmoment in Carles Santos’ muzikale eerbetoon aan Gioachino Rossini: zowel een ode aan water en ijzer als aan het menselijk lichaam in al zijn broosheid. Portabella maakte er een studie in ritme en schoonheid van, een lichtelijk in mineur getoonzette cinematografische symfonie.