Alone

Alone is beklemmend vanaf de eerste minuut en ontwikkelt zich tot een psychologische thriller met horrortrekjes. In de openingsscène bespiedt hoofdpersoon Sumin vanaf zijn balkon het huis van de overburen en fotografeert hij bij toeval een brute moord - een 'citaat' van Hitchcocks klassieker Rear Window. Het is het startschot voor een reeks bloederige gebeurtenissen. Totdat Sumin wakker wordt en het allemaal gedroomd lijkt. Maar er is geen ontkomen aan de gruwelijkheden, waarvan steeds minder duidelijk is of ze echt zijn of zich afspelen in zijn hoofd. Herinnering, droom en werkelijkheid lopen door elkaar. Slachtoffers en daders wisselen continu van rol.
Deze nachtmerrie speelt zich af in een labyrintische woonwijk in Seoul. Huizen staan dicht op elkaar, maar er is niemand op straat. Sumin kan rennen wat hij wil, maar lijkt altijd weer op dezelfde plek uit te komen. Alsof hij ons een rondleiding geeft door zijn gestoorde brein.