Hometown

Het eerste beeld van Hometown toont een soort filmset die wordt ontmanteld. Hier wordt niet iets opgebouwd, in gang gezet, maar juist afgebroken, beëindigd. Het is een goed voorbeeld van de ongebruikelijke aanpak die de film zal typeren. De zoektocht naar ‘sporen en figuren van heldhaftigheid’ en een ‘denkbeeldig vaderland’ is geen simpele optelsom. Het is eerder het zoeken zelf dat centraal staat - het dwalen, aftasten en vrijelijk associëren - dan het bereiken van een scherp, afgebakend resultaat.
Een prominente rol in dit proces is weggelegd voor ‘good old’ 16mm-zwart-wit materiaal. Het grofkorrelige en dikwijls ietwat uitgebleekte karakter van de beelden zorgt voor een ongrijpbare sfeer van vergankelijkheid. In combinatie met de fraaie, meestal los van het beeld opererende geluidsband ontstaat hierdoor een film die je moet ondergaan in plaats van louter bekijken/beluisteren. De ‘beloning’ is vergelijkbaar met het slotbeeld van de film: een vol en rijk korenveld. Made in Rotterdam.